Het weerzien

Lieve allemaal!!

Na 135 dagen op elkaar wachten was het gister dan eindelijk zo ver! Luuk vertok uit Nederland en kwam ’s avonds in Kaapstad aan en dat moment was super!:)
Natuurlijk ging er nog een week vooraf aan deze dag;) Dus eerst daar maar even een korte samenvatting van;)!
Op de Village of Hope mijn laatste werkdagjes gehad. Samen met Sanne erg leuke tekeningen met de kinderen gemaakt. We hebben deze laten lamineren met daarbij een foto van ons samen met de kinderen. Zo heeft iedere slaapkamer nu een ‘poster’ voor aan de muur. Ook hadden we deeg meegenomen en hebben we samen met de kinderen koekjes gebakken. De meeste vonden het veel leuker om het deeg op te eten haha, maar uiteindelijk kwamen er ook nog mooie vormpjes voor de dag. Aangezien we maar de helft van het deeg hadden gebruikt hebben Sanne en ik de rest zelf maar thuis gebakken.
Tot en met woensdag waren wij met zijn tweeën in Grabouw. De wedstrijd tegen Denemarken hebben we in de bear and barrel gekeken. Gezellig, maar toch jammer omdat we niet met een grote groep waren. Gelukkig was de wedstrijd zelf ook niet erg bijzonder, maar in ieder geval wel de punten binnen!
Ik ben verder erg druk geweest om de laatste school zaken af te ronden, en daar had ik mooi de tijd voor omdat het in het begin van de week lekker rustig was in Grabouw. Ondertussen stond voetbal aan en kon ik zelfs dat nog mooi volgen;)!
Donderdag heb ik op de crèche ezeltje prikje meegenomen. Er waren maar een paar kinderen in verband met de vakantie, maar ik legde het spelletje in het Engels uit aan de juf en zij vertaalde het in het Xhosa aan de kinderen. Ze vonden het ontzettend leuk om te doen en ik heb hem vervolgens in het lokaal aan de muur gehangen, zodat de leerkracht het nog vaker met haar klas kan spelen.
Verder heb ik alles klaar gemaakt voor de vakantie met Luuk. Voldoende belmunten verzameld, alle gegevens en routes geprint, de nodige muziek uitgezocht voor de momenten dat de radio geen ontvangst heeft(A)! en heb ik me nogmaals is zitten verlekkeren op alle mooie foto’s en verhalen over het gebied waar we heen gaan via internet en mijn reisboeken.
Woensdagavond met de complete Grabouw club, tenminste wat nog over is, Bafana Bafana gekeken in de b en b.. en wat een teleurstelling voor de Afrikanen. Maar wat is het sowieso een wonderbaarlijk toernooi. De meeste grote landen maken hun reputatie niet waar en kleine landen verrassen. Waar zal het doorkomen?? De jabulani, de vuvuzela’s? Het geluid schijnt in het stadion zelf ontzettend mee te vallen. De mede-studenten die in Port Elizabeth naar Portugal-Ivoorkust zijn geweest hadden hun oordoppen niet nodig gehad;)!.. Ik zal het donderdagavond zelf ervaren tijdens Nederland-Kameroen! Houden jullie goed de ‘publieksbeelden’ in de gaten;):P!
Donderdagavond was het echter weer tijd om twee Grabouwers richting vliegveld te brengen. Ook voor Sanne en Roos kwam het Afrika-avontuur ten einde. Het is wel gek nu mijn grabouw-familie steeds een beetje kleiner wordt. Je bent toch gehecht aan elkaar en bent hier op elkaar aangewezen. Samen deel je een schitterende ervaring en het voelt vreemd dat er langzaam aan steeds meer schakels uit het geheel vallen. Het plaatje klopt niet meer. Tevens ben je klaar op stage en merk ik dat het goed is dat Luuk nu komt en dat ik toe ben aan een lekkere vakantie samen met hem. Vervolgens ben ik dan ook klaar om lekker naar huis te gaan!
Vrijdag kreeg huisgenootje Sanne nog een akelig bericht. Haar opa ligt heel slecht en ze besloot om naar huis te gaan om afscheid te nemen. Vrijdagavond hebben we haar geholpen met haar tas inpakken etc. Ze kon zaterdagavond al vliegen en gaat voor ongeveer 1,5 week naar huis. Ze had al een reis gepland om samen met een vriendinnetje uit Nederland , die overkomt, te maken en ze komt dan ook terug om dit te gaan doen.
Zaterdag moest Nederland weer voetballen en dus besloten we om met een club studenten ’s ochtends al op tijd richting Kaapstad te vertrekken. Na eerst wat rond te hebben geneusd op Long street zijn we vervolgens doorgelopen naar het fifa fan fest. Dit is eigenlijk een soort hele grote wedren (voor de 4daagse kenners). Overal stentjes en meerdere grote schermen, live optredens tussendoor, overal eet en drink tentjes (0,5 liter bier voor 1 euro 80, en 0,5 l frisdrank voor 1 euro 20;)) Er waren ontzettend veel Nederlanders en ik geloof 5 japanners waar van er ook nog is 2 met een oranje voetbalshirt aan;)! Weer een niet geweldige wedstrijd, maar de sfeer zat er goed in en opnieuw 3 punten binnen.
Tegen half 5 zijn we richting huis gereden, zodat Sanne haar laatste spullen kon pakken, en we vervolgens voor de tweede keer die week richting vliegveld konden rijden. Haar uitgezwaaid maar wel met de wetenschap dat ze weer terug komt.
Gister was de grote dag!! Ik zag erg op tegen het lange wachten, en had daarom maar wat klusjes voor mezelf bedacht! Tot half 11 in bed gelegen, al was ik door de zenuwen al veel eerder wakker;). Vervolgens samen met Maartje het hele huis schoongemaakt en geschrobd. Tussendoor even wat boodschappen en een ritje Apple creek om wat spullen op te halen, en toen was het al snel half 4. Daarna nog even een kwarktaart gemaakt en even met oma en pap en mam gebeld. Toen heb ik uitgebreid gedoucht en was het al tijd om te koken en te eten, zodat ik daarna nog even kon tuttebellen;). Tevens kreeg ik zoveel lieve berichtjes via hyves, mail en sms dat ik er helemaal vrolijk van werd. De juiste spullen gepakt voor de autohuur en toen samen met Maartje en Margot op weg waar het de meiden op viel dat ik steeds stiller werd haha;). Eenmaal op het vliegveld moesten we nog een halfuur wachten voordat er ‘landed’ op het bord achter de vlucht van Luuk kwam te staan.
En ja hoor daar kwamen de eerste mensen door de glazentunnel boven in de hal. Mijn hart klopte in me keel en daar was ie al. Een kus hand en zwaaien en een mooie foto en toen was het wachten tot hij zijn bagage had. Hij was vlot het vliegtuig uit en had redelijk snel zijn bagage. Het is dat Joris Linsen er niet bij was, want verder was het een echt hello goodbye moment(A).. Ik liep op hem af en ein-de-lijk konden we elkaar weer vasthouden!! Heel onwerkelijk ook, want ’s ochtends was hij nog in Nederland.
Na even bij te zijn gekomen onder het genot van een drankje zijn we de auto op gaan halen. Een mooie volkswagen Polo. Het was ontzettend mistig dus de terugweg duurde qua tijd een stuk langer, maar ik kon mooi achter Margot aanrijden.
Het is echt heerlijk om weer bij elkaar te zijn. Meneertje ligt nog lekker naast me te slapen, maar vanmiddag gaan we naar de Village of Hope en vanavond gaan we met een heel stel hier thuis proberen te gourmetten;)

Lieve mensen wij gaan lekker vakantie houden en genieten, en wellicht binnenkort nog een keer een update hier.

Liefs van mij en natuurlijk ook namens Luuk!