Een geweldig paar laatste weken!

Hallo lieve lezers,

Luuk en ik zijn gister weer aangekomen in Grabouw, en we wilde jullie even voorzien van een update over onze vakantie;)! Dus bij deze ga ik maar van start;)
Om te beginnen hebben we ontzettend genoten, en ruim 3000km rondgereden in onze ford fiesta. (nu moet ik eerlijk bekennen dat vooral Luuk heeft rondgereden:P)
Op maandag 28 juni vlogen wij ’s ochtends richting Johannesburg waar de nodige voetbalfans met ons meegingen. Het was even zoeken naar onze taxichauffeur en deze bleek vervolgens ook nog slecht te kunnen lopen en helemaal niets van een parkeerautomaat te snappen. Per slot van rekening bleek het ook nog de man des huizes te zijn en vroegen we ons toch wel even ernstig af waar we in vredesnaam zouden belanden(A). Gelukkig kwam alles goed. We hadden een prachtige kamer met tv dus die wedstrijd van NL om 16.00 uur zou helemaal goed komen. Ware het niet dat toevallig net om 15.30 uur de stroom uit viel. Luuk in de stress, maar de beste meneer en mevrouw brachten ons netjes naar een Engelse pub iets verderop waar we de wedstrijd mooi hebben kunnen zien.
De volgende ochtend werd de auto netjes afgeleverd, en was het na enige uitleg van de AVIS meneer redelijk simpel om de goede snelweg (jaja met vijfbaans-wegen rondom Jo’burg is dat nog een hele klus(A)..) te vinden. We reden naar White River wat uiteindelijk een ruime 400km was. We waren lekker op weg en gezellig aan het kletsen en plots zien we langs de kant van de weg een vrouw heel hard zwaaien. Luuk wist direct dat hij 15km te hard reed en ging op de vluchtstrook in de ankers. De vrouw kwam aangestrompeld en bleek inderdaad van de traffic police te zijn. Ze vertelde ons inderdaad dat we te hard reden. Ik besloot de toerist uit te hangen en haar mijn verontschuldigingen aan te bieden en gaf als rede dat we niet wisten of we op de goede weg zaten en met elkaar aan het overleggen waren en daardoor even niet op de snelheid hadden gelet. De vrouw liet zich niet zomaar afwimpelen en bleef maar aandringen op die 150 rand (15 euro). Ze wist niet hoe het allemaal moest omtrent AVIS en ook ik hield me van de domme. Ze vroeg uiteindelijk voor hoelang we hier waren. Waarop ik antwoordde: over twee weken vliegen we naar huis. (ik weet namelijk dat de papier winkel hier veel langer duurt en dat het dan niet de moeite waard is voor hen om een bon te schrijven) Ik had het goed voorzien, want ze sprak de verlossende woorden: Let me just leave you(A) haha. Vervolgens hebben we wel netjes op de snelheid gelet;)!
In white River hadden we een geweldige accommodatie. Vanuit daar hebben we de panorama route gereden en ondermeer Gods window en Blyde River canyon aangedaan. De vrouw van het guesthouse zette de eerste avond ontzettend lekker eten voor ons op tafel en kwam uiteindelijk nog even bij ons zitten kletsen. Ze was van oorsprong Duits en ook de sauerkraut kwam natuurlijk ter sprake. Ons als Nederlanders uiteraard ook bekend en dat hebben we laten merken, waarschijnlijk iets te enthousiast(A). De volgende avond maakte ze dit namelijk voor ons klaar, ware het niet dat Luuk en ik dit allebei niet lekker vinden(A). Een beetje heen en weer gemetseld op het bord en natuurlijk wel wat opgegeten hebben we ons er doorheen geworsteld en hebben we er achteraf wel erg om gelachen.
De volgende stop was in het Skukuza kamp in Krugerpark. Het Duitse echtpaar wist veel over de dieren en hadden ons al veel verteld en ontzettend mooie, zelfgemaakte, foto’s laten zien. De man, die zelf veel tours doet in Kruger, had ons op een plattegrond al een weg aangewezen waarop we veel kans op wild hadden. Voordat we het Krugerpark echter ingingen maakte we eerst nog een stop onderweg in Hazyview bij de Elephant sanctuary. Hier hebben we de olifant geheel bestudeerd en aangeraakt, met ze gewandeld (net als een hond, de slurf is de riem) en vervolgens nog op ze gereden. Een erg bijzondere ervaring.
In Kruger hebben we ontzettend veel zelf rondgereden en een ochtend safari gehad. Het park is erg mooi en voornamelijk, erg groot. Uiteindelijk hebben we alles gezien behalve de leeuw, luipaard en cheetah, laten dat nou net de dieren zijn waar we voor kwamen:P. Wel hadden we een geweldige 1 op 1 ervaring met een hyena en vond ik toch echt dat Luuk op een gegeven moment het raampje dicht moest doen;)!
Van Kruger gingen we door naar Swasiland, en verzamelde we onze eerste stempels in ons paspoort. Dit is namelijk een opzichzelfstaand koninkrijk dat midden in Zuid-Afrika ligt. Het was een totaal andere wereld. Koeien, geiten, mensen etc. alles liep langs de weg. Er zaten gaten ofwel kraters in de wegen die we moesten omzeilen, maar was dit stukje ‘cultuur’ toch ook genieten. We zaten in een natuurpark in een echte swasihut. De impala’s, poemba’s en apen liepen gewoon langs je hutje op en verder hebben we hier nog gemountainbiked tussen de zebra’s, gnoe’s, krokodillen en nijlpaarden.
Na twee dagen was het tijd om door te reizen richting Kwazulu Natal. Hier sliepen we gezellig bij onze grote vriend Dave. Dit was de naar alcohol stinkende, blowende, schreeuwende en langharige eigenaar van de backpackers. Uiteindelijk hebben we erg om hem gelachen, vooral om zijn eenzijdige commentaar(fuck,fuck,fuck) tijdens de voetbalwedstrijden en om zijn verschillende vrouwen. Onze kamer was echter prima, en we hebben heerlijk een aantal dagen voor ons zelf gekookt. Verder hebben we een tweede wildpark bezocht( weer geen leeuwen!), en zijn we naar het zeer bijzonder Cape Vidal ( volgens Luuk: Zandvoort aan zee) geweest.
Na kwazulu Natal waren de Drakensbergen aan de beurt. We sliepen in een hostel dat ook allerlei trips organiseerde wat maakte dat we trip naar Lesotho hebben gemaakt. Samen met een ander stelletje ( Chileense jongen en Amerikaans meisje) en onze gids Mattew vertrokken we samen in een oude Landrover (4x4) Het schudde en het hobbelde als een gek, maar wat was het prachtig! Wat een uitzicht, dwars door de drakensbergen heen richting Lesotho. Luuk en ik kwamen al snel tot de conclusie dat we ons fiestaatje finaal aan gort hadden gereden als we die trip met eigen auto hadden gedaan. Bij de grens overgang ( ook Lesotho ligt midden in Zuid-Afrika maar is een eigen koninkrijk) kregen we weer stempels in ons papoort. Lesotho ligt geheel in de bergen. Op 3300m was het erg koud en hebben we zelfs sneeuw gezien. Op deze hoogte zijn er geen bomen meer en is het geheel vlak tegen de bergen aan. Er staan kleine dorpjes met kleine huisjes van steen. Men leeft van het verbouwen van eigen groente, en de jongens worden opgeleid als herder. Het was alsof we jaren terug de tijd ingingen. Geen elektriciteit, koken op een vuurtje. Zodra het donker was, kwam er 1 klein olie lampje voor de dag, kregen we eten en ging men slapen. Waarop ze tegen 6 uur, als het licht wordt, opstaan. We kregen traditionele dansen en ook ik werd nog even in een rok gehesen. Ook kregen we nog een sessie van de heler. Ze geloven in de toekomst voorspellen en genezen nog heel ouderwets met allerlei plantjes en kruiden. De vrouw was uitverkoren door de voorouders voor deze taak en kon volgens eigen zeggen, met hen praten.
Het was erg koud, en over de details van de toilet zal ik maar niet uitweiden(A), de volgende ochtend werden we nog even op een paar basuthu knollen gehesen (Luuk en ik als onervaren paardrijders) en trokken we achter de man aan de bergen door. Na twee uur waren we blij dat we zonder kleerscheuren weer op de grond stonden, maar deze trip was ontzettend bijzonder! Op de terugweg bezochten we nog de hoogste pub van Zuid-Afrika.
Durban was vervolgens onze laatste stop. Een balkon met uitzicht op zee, een geweldige kamer. Erg fijn om zo af te sluiten. De teleurstelling van de WK finale zijn we gelukkig te boven gekomen.. maar wat was het zonde!
Gistermiddag zijn we van Durban terug naar Kaapstad gevlogen en vandaag stond Robben eiland op de planning. Helaas zijn we weer in Cape town en omstreken en zit het weer niet mee. Vanochtend kregen we telefoon dat de boot niet vaarde wegens een te ruwe zee. Wel zijn we nog lekker naar waterfront gereden om winkels en in de haven te kijken.
1500 foto’s, 1,5 uur filmopnames verder, jaja we hebben nog vele herinneringen aan deze reis. Hieronder een kleine impressies foto’s en de rest tjah ik zou zeggen, doe me maar een belletje en kom ze gezellig een keertje samen met me bekijken:P!
Morgenavond vliegt Luuk naar huis en heb ik nog 2,5 dag de tijd om me te buigen over het inpakken van mijn koffer binnen en het afscheid nemen op de creche en de Village of Hope. Zondag mag ook ik de reis terug weer aanvaarden en maandagochtend zet ik weer voet op Nederlandse bodem.
Dus pap: hoe staat het met de sate’tjes, je gehaktballen en een heerlijke frikandelspeciaal en/of broodje kroket van Reinders:P! Zasi ik kan je maandag ook nog is in het ECHT feliciteren met je 13e verjaardag. Zorgen jullie dat het zonnetje schijnt;)

Lieve mensen dit was mijn laatste update vanuit Zuid-Afrika! Ik wens iedereen veel braderie plezier in Doesburg, wat baal ik dat ik daar niet bij ben!! ( zelfs het werken mis ik:P!)

Tot maandag,

Xxx van mij!