Nog maar 1 maandje...

Josine vliegt nu ergens boven Amerika, voor een halfjaar studeren in Toronto. Ik ben de volgende uit de vriendinnengroep..Jaja het echte aftellen is begonnen..Over exact 1 maand , 4 februari, vlieg ik richting het zonnige zuiden voor een groot avontuur.
Vandaag in Den Haag mijn visum opgehaald.. ( voor een handeling van 2 min. 4,5 uur gereisd maarja dat hoort er blijkbaar bij..) 20 januari nog de laatste spuit en een dezer dagen nog een laatste bijeenkomst met de club ter voorbereiding op…
Nichtje Anne is net terug van het project en heeft me inmiddels al voorzien van de nodige tips. Het geen waar ik tot nog toe het meest over in zit is die 20 kg bagage die maar mee mag. Voor een vakantie van 2 a 3 weken zit ik namelijk al gauw aan dat gewicht ( hier moet ik bij vermelden dat de helft dan ook ongedragen weer mee terug naar huis gaat..) maar nu ga ik toch echt 5 maanden weg. Er moet ook nog schoolwerk worden gedaan en deze boeken zijn ook niet al te licht. Verder zit ik al aan een uhhh 6 paar schoenen, waaronder de zeer charmante teva-sandelen en niet te vergeten mijn oude vertrouwde 4daagse wandelschoenen.
Uiteraard is er dan ook nog verschil tussen werkkleding, strandoutfits, jungle-proof kleren, feestjurkjes en rokjes.. en voor de koude nachten vanaf april een aantal dikke truien e/o vesten. Enfin, de meeste vrouwen onder ons zullen begrijpen dit wordt nog een zware opgave..
Nog 31 dagen te gaan… of misschien beter nog 31 dagen volop genieten van mijn leventje hier in het koude kikkerlandje, alhoewel.. die sneeuw zorgt toch wel voor mooie plaatjes. Mijn laatste werkdag gehad bij Du Midi ( in augustus pak ik de draad weer op ), waardoor ik in de weekenden mijn tijd kan doorbrengen met de mensen van wie ik hou. Ik ben dan ook al behoorlijk volgeboekt, maar ik zie erg uit naar de gezellig uitstapjes en laat alles maar over me heen komen. Nu eerst nog twee weken doorbikkelen op mijn huidige stage en de laatste twee weken van januari vrij en dus tijd om de laatste zaken te regelen.
Het contact met het thuisfront zal even wennen zijn. In plaats van dagelijks contact in het ‘echt’ zullen we over moeten op mail, msn, telefoon en skype. Al moet ik voor dat laatste nog even op pad voor een microfoon en webcam;) Dit zal op sommige momenten best even lastig zijn, maar ik vertrouw erop dat we ons hier door heen slaan. Verder krijg ik zeer waarschijnlijk halverwege bezoek van paps en mams.. en sluit ik mijn laatste 3,5 week Afrika af samen met Luuk. Die ik uiteraard het WK voetbal niet kan onthouden.
Nog 31 dagen en dan gaat mijn grote droom van start. Spanningskriebels maar ben me vooral heel erg aan het verheugen op de komende tijd. 2010 begint met uitdaging! De opgedane ervaringen komen me hopelijk goed van pas om ook het tweede deel van 2010, hier in Nederland, op een net zo’n mooie manier voort te zetten.

Nog 31 dagen… en dan gaat het eindelijk beginnen!