Absence makes the heart grow fonder!
Door: webmaster: Fay
Blijf op de hoogte en volg Fay
28 Februari 2010 | Zuid-Afrika, Grabouw
Lieve allemaal,
Alweer bijna een maand van huis!.. Het gaat best hard en ik moet zeggen dat ik alles van thuis weer extra leer waarderen als ik zie hoe bepaalde dingen hier gaan. Ik besef hoe gelukkig ik ben met mijn eigen Luuk en hoe goed ik het thuis getroffen heb.
Afgelopen week mijn eerste post ontvangen wat zorgde voor een rondedansje door het huis! Erg lief Maike, je kaart en de foto’s hangen al met buddy aan mijn muur;)!.. Ook de fout ontdekt die ervoor zorgde dat Luuk mij niet kon bellen via de 0900-nummers. Dus deze week ook hem vaker gehoord en zelfs even met mijn schoonmoeder gebelt!
Ik vermoed dat dit een lang verhaal gaat worden in verband met een druk en onwijs leuk weekend Kaapstad, maar laat ik beginnen met een update over mijn stage.
Landulwazi Crèche
Hier werk ik samen met Karin en Margot (ook twee studenten). Ik ben zelf op woensdag en donderdag aanwezig en ons hoofddoel is eigenlijk de leerkrachten helpen om het educatieniveau van de crèche omhoog te halen. Het is onvoorstelbaar dat kinderen van 5 nog geen houten inlegpuzzel kunnen maken die we in Nederland al met twee jaar in elkaar leggen. 1 docent op 40 kinderen die bij elke eetgelegenheid tafels moet neerzetten, en vervolgens weer moet opstapelen. Kinderen die ondertussen met elkaar overhoop liggen en elkaar slaan en schoppen. Een grote chaos en het lawaai is af en toe niet meer te “handelen”. We gaan het dagprogramma omgooien en de leraren activiteiten aanleren. Ook starten Karin en ik woensdag met het herindelen van de , veel te kleine, babygroep. En wordt mijn eerste sponsorgeld besteed! Onze charmes bij de bouwmarkt in de strijd gegooid en de beste man maakte een special price voor ons en we kregen er tevens gratis verf bij. Schappen maken, speelgoed in dozen een likje verf op de muur etc. De verwarmingen zijn stuk en het dak lekt wat zorgt voor schimmel en de nodige stank… Op donderdag gaan we op twee crèches voorlichtingen geven aan de kleuters omtrent personal hygiene, social interaction and life skills. Het is eigenlijk een verlengde van het al bestaande SKOON-project. Hierover later meer.
Village of Hope
Maandag en dinsdag voor het eerst met deze kinderen kennis gemaakt. Met mijn ogen gaat het trouwens goed! De nieuwe lenzen zijn zo goed als onderweg. De verhalen achter de kindjes bij de Village of Hope zijn erg aangrijpend en zeer verschillend. Sommige ouders zijn ziek en/of tevens alcohol/drugs verslaafd. Sommige ouders zijn zoek of een van de twee is overleden. Van de kleinste is vader overleden en moeder blind. Er wordt altijd gezocht naar een mogelijkheid om kinderen terug te plaatsen. Morgen ga ik dan ook samen met Sanne mee op home visits om verschillende thuissituaties te bekijken. Ook ga ik observeren op de school van Assy, een verstandelijk beperkte jongen. Anne het gaat goed met hem hij is nog altijd net een kanibaal als hij zijn eten naar binnen werkt.;) Twee van de kinderen ( broer en zus) kunnen niet meer naar huis en daar wordt nu gezocht naar een mogelijkheid tot eventueel adoptie. Luuk ik heb echter een plan bedacht!! Ik denk dat ik ze mee naar huis neem. Ruben en Petrolene hun achternaam lijkt op die van jou. Jou K is bij hun alleen een C en zij hebben een enkele S, maargoed dat past straks toch zo in ons gezinnetje! Haha:P
Weekendje Cape Town
Donderdag na onze Afrikaanse taalles ( ja het gaat steeds beter!) Zijn we met zijn vijven vertrokken richting Kaapstad. Helaas konden twee meiden vanwege ziekte niet mee. De hitte, het andere eetpatroon.. de ziekeboeg begint inmiddels weer ter krimpen maar daar hebben een hoop studenten last van gehad!
Kaapstad hadden we snel bereikt maar toen kwam het zoeken naar een hostel, en ja dat zonder kaart. We zaten erg opgepropt met zijn 5en en alle spullen in ons toyotaatje maar het ging wel goed. Bij een tourist information gestopt om een plattegrond te halen en vanaf dat moment hadden we een geweldig duo ( Tanja en Manon) voorin die ons feiloos via allerlei straten naar het goede adres brachten. ( helaas was er wel 2 uur file!) Eenmaal op het goede adres ( tenminste dat dachten we!!) bleek de beste man helemaal geen reservering van ons te hebben. Uiteindelijk bleek dat we telefoonnummer en adres door elkaar hadden gehaald en dat we bij een hostel twee straten verder op moesten zijn.. Achja hoezo blond! We zaten niet in het centrum maar het hostel was zeer geslaagd. We hadden zelfs een regendouche zoveel beter dan dat straaltje wat hier uit de douche komt!
Cape town: een geweldige stad vol tegenstellingen (arm en rijk), vol cultuur, veel touristen, veel getoeter, auto’s en busjes die kriskras over de wegrijden. Een stad met zijn eigen verhaal..!!
Donderdag gegeten en via hyves al contact gehad met Jill ( baars uit doesburg) via mams bijgpraat over haar laatste berichtje op hyves wat zorgde dat ik via sms contact met haar kon hebben. Wat bleek: Ze woonde 1 straat achter ons hostel!! Wat is de wereld toch klein!
Vrijdagochtend gestart met een dagje naar Robben eiland. Ook de gevangeniscel van Nelson Mandela gezien. Het is allemaal aardig opgeknapt, maar het verhaal er achter wordt door een ex-gedetineerde, en dus ervaringsdeskundige verteld. Opkomen voor gelijkheid en de vrijheid van je ‘eigen soort’ en vervolgens verbannen worden naar dat eiland. De terugreis met de boot was minder plesant.. we werden allemaal heel erg misselijk.. wat een golven ineens!!
De boot vertrok vanaf Waterfront, de grote haven van Kaapstad.( konden hier de hele dag de auto parkeren voor maar 1 euro haha!!) Hier naderhand nog gewinkeld, gelounged en gegeten. Dit laatste onder het genot van een live optreden van een goede band! Eenmaal klaar om nog een laatste ijsje te halen stond er in een soort amfitheater een bigband (Duits mariniers korps) klaar om op te treden. Zij kwamen rechtstreeks vanuit Vancouver, maar jetlag of geen jetlag het concert was super. Vooral samen met een Afrikaanse vrouw zorgde dat het publiek ging dansen ( hopelijk kan ik het filmpje uploaden)..
Zaterdag om kwart voor 7 opgestaan want het vijftal had inmiddels unaniem besloten de Tafelberg te beklimmen. En dus Tante, hebben we je tip opgevolgd;)!.. Om kwart over 8 bevoorraad en wel aangekomen op de plaats van bestemming. Wat blijkt is hij dicht vanwege de harde wind!.. Nou behoorlijk teleurgesteld onze plannen gewijzigd en besloten maar een citytour te doen, met een speciale bus. Daar moesten we alleen nog ruim een halfuur op wachten, na 20 minuten ging de berg ineens weer open. Het was al erg heet maar uiteindelijk de schoenen toch maar weer omgewisseld om de uitdaging aan te gaan. Om half 10 konden we dan eindelijk gaan lopen maar op dat moment was het al 30 graden. Zelfs ik smeer me hier 3x per dag in met factor 30, draag nagenoeg altijd mijn BUFF op mijn hoofd. De zon gaat zo hard hier!! We hadden een globaal pad verwacht maar het wat continu klimmen. Soms zelfs met handen en voeten bijna recht omhoog. Geen gelijke paden allemaal treden en ongelijke stenen. Mijn luchtwegen hadden in het begin veel moeite met de hoogte, en de warmte was slopend. 2,5 uur later, 1,5 liter water, vele pauzes om de hartslag omlaag te brengen, 2 nectarines een zak chips, de nodige zoute biscuitjes en een hoop aanmoedigingen van de afdalers in het Nederlands, Engels en Afrikaans verder heb ik dan toch op mijn teva-sandalen de top bereikt! Het uitzicht was prachtig en de voldoening en de overwinning op jezelf was meer dan waardevol. Wel gek dat je bovenop ineens met een Nederlands stel aan de praat komt.. Lekker touristisch dus;)! Heerlijk genoten in het restaurant van een ijsje en een lekker koud drankje waar we echt van zijn bijgekomen. Nog even getwijfeld of ik niet abseilend naar beneden zou gaan, maar uiteindelijk toch de gondel maar gepakt:P! Daarna nog de rode route van de citybus gedaan, maar te moe om ergens uit te stappen. We konden oortjes in een apparaatje doen en zelfs de taal: Nederlands, instellen waarin de gids de uitleg vertelde. Heerlijk 2 uur boven in de open dubbeldekker gezeten, gekeken en geluisterd.. en uuhhh zelfs nog even geslapen(A)
’s avonds na een lekker douche en een siësta bij Jill gaan kijken. Ze hadden huisfeest en het was erg leuk te zien waar ze woonde en wat ze precies deed. Super leuk om iemand uit je eigen omgeving in dit verre zuiden tegen te komen! Je even weer wat meer, thuis, te voelen!!
Zondag, vandaag dus, uitgeslapen. Ons hostel betaald maar voor 14 euro per nacht kun je daar niet wakker omliggen;).. en ons toyotaatje weer volgeladen. De kaart weer op schoot en de vijf dames gingen op weg naar het zuidelijkste puntje van Kaapstad. Een super mooie weg langs de kust maar het was erg heet. Zonder airco was die auto zo ongeveer een broeikas, maar we hielden de moed erin. Cape point en Cape of good hope liggen in een nationaal park. Veel groen, bavianen, struisvogels en een springbok verder hebben we die punten bereikt. Super leuk om dus ook het nodige wild te zien. Het waaide erg hard boven op Cape point wat wellicht ook op de foto’s te zien is! Bij Kaap de goede hoop komen de Indische en de Atlantische oceaan samen en was dit tevens het bijlaadstation in tijden van de VOC. Na een aantal uurtjes rond te hebben gereden in de park hebben we de weg naar huis weer opgezocht. Vlakbij Grabouw nog even een afkoeling genomen op het strand en samen met Tanja een poging gedaan tot het bouwen van een zandkasteel. De zee was ons echter niet goed gezind en vermorzelde het bouwwerk direct..;) Net afgesloten hier thuis met pannekoeken!
Het was een geweldig weekend. Sportief, cultureel, relaxed, lekker eten en vooral erg gezellig doen. Super mooie plekken gezien en mijn hart nog meer aan Afrika verloren. Ook wordt ik nog altijd bruiner want opnieuw staat de afdruk van mijn korte broek in mijn benen. Een beetje jammer want die had ik net bijgekleurd;)!
Voordat jullie denken dat ik hier alleen vakantie hou(A)! Dat is zeker niet het geval. Op stage zijn we heel druk bezig maar het werk, de indrukken en ervaringen zijn best heftig. Zulke weekendjes op zijn tijd zijn daarom zeker niet verkeerd! In Kaapstad het wereldberoemde en rijke Campsbay gezien. De mega grote villa’s erbij. Terug naar huis kwamen we langs Kayelitsha ( township), ofwel Back to reality!
Liefs Fay
P.S. Ik zei toch al.. een lang verhaal;)!
Alweer bijna een maand van huis!.. Het gaat best hard en ik moet zeggen dat ik alles van thuis weer extra leer waarderen als ik zie hoe bepaalde dingen hier gaan. Ik besef hoe gelukkig ik ben met mijn eigen Luuk en hoe goed ik het thuis getroffen heb.
Afgelopen week mijn eerste post ontvangen wat zorgde voor een rondedansje door het huis! Erg lief Maike, je kaart en de foto’s hangen al met buddy aan mijn muur;)!.. Ook de fout ontdekt die ervoor zorgde dat Luuk mij niet kon bellen via de 0900-nummers. Dus deze week ook hem vaker gehoord en zelfs even met mijn schoonmoeder gebelt!
Ik vermoed dat dit een lang verhaal gaat worden in verband met een druk en onwijs leuk weekend Kaapstad, maar laat ik beginnen met een update over mijn stage.
Landulwazi Crèche
Hier werk ik samen met Karin en Margot (ook twee studenten). Ik ben zelf op woensdag en donderdag aanwezig en ons hoofddoel is eigenlijk de leerkrachten helpen om het educatieniveau van de crèche omhoog te halen. Het is onvoorstelbaar dat kinderen van 5 nog geen houten inlegpuzzel kunnen maken die we in Nederland al met twee jaar in elkaar leggen. 1 docent op 40 kinderen die bij elke eetgelegenheid tafels moet neerzetten, en vervolgens weer moet opstapelen. Kinderen die ondertussen met elkaar overhoop liggen en elkaar slaan en schoppen. Een grote chaos en het lawaai is af en toe niet meer te “handelen”. We gaan het dagprogramma omgooien en de leraren activiteiten aanleren. Ook starten Karin en ik woensdag met het herindelen van de , veel te kleine, babygroep. En wordt mijn eerste sponsorgeld besteed! Onze charmes bij de bouwmarkt in de strijd gegooid en de beste man maakte een special price voor ons en we kregen er tevens gratis verf bij. Schappen maken, speelgoed in dozen een likje verf op de muur etc. De verwarmingen zijn stuk en het dak lekt wat zorgt voor schimmel en de nodige stank… Op donderdag gaan we op twee crèches voorlichtingen geven aan de kleuters omtrent personal hygiene, social interaction and life skills. Het is eigenlijk een verlengde van het al bestaande SKOON-project. Hierover later meer.
Village of Hope
Maandag en dinsdag voor het eerst met deze kinderen kennis gemaakt. Met mijn ogen gaat het trouwens goed! De nieuwe lenzen zijn zo goed als onderweg. De verhalen achter de kindjes bij de Village of Hope zijn erg aangrijpend en zeer verschillend. Sommige ouders zijn ziek en/of tevens alcohol/drugs verslaafd. Sommige ouders zijn zoek of een van de twee is overleden. Van de kleinste is vader overleden en moeder blind. Er wordt altijd gezocht naar een mogelijkheid om kinderen terug te plaatsen. Morgen ga ik dan ook samen met Sanne mee op home visits om verschillende thuissituaties te bekijken. Ook ga ik observeren op de school van Assy, een verstandelijk beperkte jongen. Anne het gaat goed met hem hij is nog altijd net een kanibaal als hij zijn eten naar binnen werkt.;) Twee van de kinderen ( broer en zus) kunnen niet meer naar huis en daar wordt nu gezocht naar een mogelijkheid tot eventueel adoptie. Luuk ik heb echter een plan bedacht!! Ik denk dat ik ze mee naar huis neem. Ruben en Petrolene hun achternaam lijkt op die van jou. Jou K is bij hun alleen een C en zij hebben een enkele S, maargoed dat past straks toch zo in ons gezinnetje! Haha:P
Weekendje Cape Town
Donderdag na onze Afrikaanse taalles ( ja het gaat steeds beter!) Zijn we met zijn vijven vertrokken richting Kaapstad. Helaas konden twee meiden vanwege ziekte niet mee. De hitte, het andere eetpatroon.. de ziekeboeg begint inmiddels weer ter krimpen maar daar hebben een hoop studenten last van gehad!
Kaapstad hadden we snel bereikt maar toen kwam het zoeken naar een hostel, en ja dat zonder kaart. We zaten erg opgepropt met zijn 5en en alle spullen in ons toyotaatje maar het ging wel goed. Bij een tourist information gestopt om een plattegrond te halen en vanaf dat moment hadden we een geweldig duo ( Tanja en Manon) voorin die ons feiloos via allerlei straten naar het goede adres brachten. ( helaas was er wel 2 uur file!) Eenmaal op het goede adres ( tenminste dat dachten we!!) bleek de beste man helemaal geen reservering van ons te hebben. Uiteindelijk bleek dat we telefoonnummer en adres door elkaar hadden gehaald en dat we bij een hostel twee straten verder op moesten zijn.. Achja hoezo blond! We zaten niet in het centrum maar het hostel was zeer geslaagd. We hadden zelfs een regendouche zoveel beter dan dat straaltje wat hier uit de douche komt!
Cape town: een geweldige stad vol tegenstellingen (arm en rijk), vol cultuur, veel touristen, veel getoeter, auto’s en busjes die kriskras over de wegrijden. Een stad met zijn eigen verhaal..!!
Donderdag gegeten en via hyves al contact gehad met Jill ( baars uit doesburg) via mams bijgpraat over haar laatste berichtje op hyves wat zorgde dat ik via sms contact met haar kon hebben. Wat bleek: Ze woonde 1 straat achter ons hostel!! Wat is de wereld toch klein!
Vrijdagochtend gestart met een dagje naar Robben eiland. Ook de gevangeniscel van Nelson Mandela gezien. Het is allemaal aardig opgeknapt, maar het verhaal er achter wordt door een ex-gedetineerde, en dus ervaringsdeskundige verteld. Opkomen voor gelijkheid en de vrijheid van je ‘eigen soort’ en vervolgens verbannen worden naar dat eiland. De terugreis met de boot was minder plesant.. we werden allemaal heel erg misselijk.. wat een golven ineens!!
De boot vertrok vanaf Waterfront, de grote haven van Kaapstad.( konden hier de hele dag de auto parkeren voor maar 1 euro haha!!) Hier naderhand nog gewinkeld, gelounged en gegeten. Dit laatste onder het genot van een live optreden van een goede band! Eenmaal klaar om nog een laatste ijsje te halen stond er in een soort amfitheater een bigband (Duits mariniers korps) klaar om op te treden. Zij kwamen rechtstreeks vanuit Vancouver, maar jetlag of geen jetlag het concert was super. Vooral samen met een Afrikaanse vrouw zorgde dat het publiek ging dansen ( hopelijk kan ik het filmpje uploaden)..
Zaterdag om kwart voor 7 opgestaan want het vijftal had inmiddels unaniem besloten de Tafelberg te beklimmen. En dus Tante, hebben we je tip opgevolgd;)!.. Om kwart over 8 bevoorraad en wel aangekomen op de plaats van bestemming. Wat blijkt is hij dicht vanwege de harde wind!.. Nou behoorlijk teleurgesteld onze plannen gewijzigd en besloten maar een citytour te doen, met een speciale bus. Daar moesten we alleen nog ruim een halfuur op wachten, na 20 minuten ging de berg ineens weer open. Het was al erg heet maar uiteindelijk de schoenen toch maar weer omgewisseld om de uitdaging aan te gaan. Om half 10 konden we dan eindelijk gaan lopen maar op dat moment was het al 30 graden. Zelfs ik smeer me hier 3x per dag in met factor 30, draag nagenoeg altijd mijn BUFF op mijn hoofd. De zon gaat zo hard hier!! We hadden een globaal pad verwacht maar het wat continu klimmen. Soms zelfs met handen en voeten bijna recht omhoog. Geen gelijke paden allemaal treden en ongelijke stenen. Mijn luchtwegen hadden in het begin veel moeite met de hoogte, en de warmte was slopend. 2,5 uur later, 1,5 liter water, vele pauzes om de hartslag omlaag te brengen, 2 nectarines een zak chips, de nodige zoute biscuitjes en een hoop aanmoedigingen van de afdalers in het Nederlands, Engels en Afrikaans verder heb ik dan toch op mijn teva-sandalen de top bereikt! Het uitzicht was prachtig en de voldoening en de overwinning op jezelf was meer dan waardevol. Wel gek dat je bovenop ineens met een Nederlands stel aan de praat komt.. Lekker touristisch dus;)! Heerlijk genoten in het restaurant van een ijsje en een lekker koud drankje waar we echt van zijn bijgekomen. Nog even getwijfeld of ik niet abseilend naar beneden zou gaan, maar uiteindelijk toch de gondel maar gepakt:P! Daarna nog de rode route van de citybus gedaan, maar te moe om ergens uit te stappen. We konden oortjes in een apparaatje doen en zelfs de taal: Nederlands, instellen waarin de gids de uitleg vertelde. Heerlijk 2 uur boven in de open dubbeldekker gezeten, gekeken en geluisterd.. en uuhhh zelfs nog even geslapen(A)
’s avonds na een lekker douche en een siësta bij Jill gaan kijken. Ze hadden huisfeest en het was erg leuk te zien waar ze woonde en wat ze precies deed. Super leuk om iemand uit je eigen omgeving in dit verre zuiden tegen te komen! Je even weer wat meer, thuis, te voelen!!
Zondag, vandaag dus, uitgeslapen. Ons hostel betaald maar voor 14 euro per nacht kun je daar niet wakker omliggen;).. en ons toyotaatje weer volgeladen. De kaart weer op schoot en de vijf dames gingen op weg naar het zuidelijkste puntje van Kaapstad. Een super mooie weg langs de kust maar het was erg heet. Zonder airco was die auto zo ongeveer een broeikas, maar we hielden de moed erin. Cape point en Cape of good hope liggen in een nationaal park. Veel groen, bavianen, struisvogels en een springbok verder hebben we die punten bereikt. Super leuk om dus ook het nodige wild te zien. Het waaide erg hard boven op Cape point wat wellicht ook op de foto’s te zien is! Bij Kaap de goede hoop komen de Indische en de Atlantische oceaan samen en was dit tevens het bijlaadstation in tijden van de VOC. Na een aantal uurtjes rond te hebben gereden in de park hebben we de weg naar huis weer opgezocht. Vlakbij Grabouw nog even een afkoeling genomen op het strand en samen met Tanja een poging gedaan tot het bouwen van een zandkasteel. De zee was ons echter niet goed gezind en vermorzelde het bouwwerk direct..;) Net afgesloten hier thuis met pannekoeken!
Het was een geweldig weekend. Sportief, cultureel, relaxed, lekker eten en vooral erg gezellig doen. Super mooie plekken gezien en mijn hart nog meer aan Afrika verloren. Ook wordt ik nog altijd bruiner want opnieuw staat de afdruk van mijn korte broek in mijn benen. Een beetje jammer want die had ik net bijgekleurd;)!
Voordat jullie denken dat ik hier alleen vakantie hou(A)! Dat is zeker niet het geval. Op stage zijn we heel druk bezig maar het werk, de indrukken en ervaringen zijn best heftig. Zulke weekendjes op zijn tijd zijn daarom zeker niet verkeerd! In Kaapstad het wereldberoemde en rijke Campsbay gezien. De mega grote villa’s erbij. Terug naar huis kwamen we langs Kayelitsha ( township), ofwel Back to reality!
Liefs Fay
P.S. Ik zei toch al.. een lang verhaal;)!
-
28 Februari 2010 - 19:38
Dylan:
ik vind het moooi om te horen dat je het daar fijn vind en het heel leuk heb maar ik vond het wel raar dat iemand van 5jaar nog geen leg puzzel kon maken ik heb morge me spreekbeurt doen ik denk dat het wel goed gaat en als ik het niet meer weet dan debk ik gwn aan jou dan weet ik het vast weer:) -
28 Februari 2010 - 19:40
Mama:
hey lieverd,
Zeg dat wel.....weer een lekker lang verslag. we smullen ervan met z'n allen en dan in combinatie met je foto's. Ik kan me voorstellen dat zelf ook nog iedere keer opschrikt van de tegenstellingen in het land. Goed dat je de zaken op je stages eens onder loep neemt en je sponsorgeld daarvoor aanspreekt.Ik begrijp dat ik ook 'oma' wordt van 2 kindjes die je na je stage samen met Luuk meeneemt. Kunnen ze in april alvast kennis met ons maken.Wat de Tafelberg betreft heb ik al besloten dat we maar met de gondel zowel op als neer gaan. Wel leuk vond ik het dat je me belde toen je boven op de Tafelberg stond en even het 'uitzicht' met me deelde. Oma heeft je vandaag zoals je weet nog proberen te bellen, maar toen was je in het nationaal park. Ik weet niet of het nog gelukt is, maar anders probeert ze het nog vaan de week.
Pakketje is op de post incl je nieuwe lenzen dus ga maar vast voor de deur liggen....!!!Veel liefs en een dikke knuffel van mama -
28 Februari 2010 - 19:49
Marieken:
hoi fay,
tjonge jonge jij kan super verslagen maken,dat gaat je beren goed af,heb je mijn mail
ontvangen van vanmiddag? -
28 Februari 2010 - 19:51
Marieken:
oeps foutje,en weg is de mail.wat maak jij een hoop mee,al die indrukken.
heerlijk die warmte daar.
lekker genieten na je werk,kijk uit naar je mails.
lieve groetjes,
marieken. -
28 Februari 2010 - 19:53
Anja:
Hallo lieve Fay
Het is geweldig om te lezen wat je allemaal doet en volgens mij gaat het goed met je. Ik ben ook blij dat jij als gezonde nier roker bijna de berg niet op bent gekomen, dat geeft troost. In Nederland wordt het nooit meer droog, ik heb spierballen van de paraplu dragen. Wij zijn een weekje wezen skieen, was heerlijk. Geniet van de zon van je mooie projecten en van het mooie Zuid Afrika.
Liefs Anja -
28 Februari 2010 - 21:00
Marlie:
Nou, ik moest er even voor gaan zitten. Maar het heeft me te pakken....al je verslagen. Ben zelf net terug uit Vancouver...maar de wereld heeft nog zoveel moois te bieden. Ik blijf je volgen Fay.Ik wens je nog heeeel veeel mooie verslagen toe.
lieve groetjes uit een nat en koud doesburg -
28 Februari 2010 - 21:28
Pap:
Echt genieten van je verhalen + foto's goed dat je sponsorgeld nuttig besteed ik weet trouwens nog een handige klusjesman.Olympische spelen nu ten einde,ik val waarschijnlijk in een zwart gat.Pas goed op je zelf. kus pap. -
01 Maart 2010 - 08:45
Frederique:
Weer een mooi verhaal!
Ik ben nu erg benieuwd hoe het deze week gaat op stage. Ga je nog mooie foto's maken van de veranderingen die jullie gaan aanbrengen?
Wat super dat jullie daar geld in stoppen!
Ik ga zo ook weer naar stage. Ik moet de info over het vierde jaar nog typen maar zo gauw ik het heb krijg je het op de mail!
De groepjes zijn gemaakt nu nog ff kijken of we een opdrachtgever kunnen vinden! Ga deze week ff op stage horen!
Hierbij een adres van een teamgenootje van mij van de volleybal die volgens mij dicht bij jou zit. Zij heeft vorig weekend de tafelberg geklommen!
Hannekeinzuidafrika.waarbenjij.nu
Ik zie je nieuwe verslag zondag wel weer verschijnen!
Liefs Frederique -
01 Maart 2010 - 11:25
Trudy En Ton:
Heerlijk weer dat lange verhaal van jou. Goed zeg dat je de Tafelberg hebt beklommen, je kunt best met de 4-Daagse meelopen, is voor jou nu een fluitje van een cent.Als je vader toch als klusjesman gaat heb ik misschien ook nog wel een paar kwaliteiten al is het maar schoon maken (wel niet mijn grootste hobby) anders liggen we s'morgens toch maar te lang in ons bed. Ik realiseer me nu ook als jouw moeder oma wordt Ton en ik ook opa en oma worden, zijn we Ben en Marian lekker voor.Fijn dat je je draai een beetje gevonden hebt. Hier in Doesburg gaat alles gewoon zijn gangetje. Nou Fay hier ga ik stoppen en jouw persoonlijke mail beantwoorden. Dikke kus Ton en Trudy -
01 Maart 2010 - 19:16
Rachel:
Faytje, mooie belevenissen weer...
We hebben goed nieuws vanaf hier, we mogen met zn vieren afstuderen:D:D:D Als jij dat wilt zou TOP zijn..mij lijkt t wel wat hihi mooi veel date afspraakjes:D
Dikke kusss(K) -
01 Maart 2010 - 20:34
Nikki:
ahhh wat super leuk dat je mijn nichtje ben tegengekomen. Ik mis jill ook echt super erg! volgende keer als je haar ziet wil je haar dan een dikke knuffel geven?
Wat een gave verhalen fay super knap dat je dit allemaal doet! pas goed op jezelf en geniet lekker van alles om je heen! Liefs nikki -
02 Maart 2010 - 08:30
Clarisse Winterink:
Hallo Fay,
Sprak je ouders zaterdag even bij Du Midi en hoorde dat je het erg naar je zin hebt maar dat je je vriendje wel een beetje mist. Nou meid harstikke fijn dat het zo goed gaat en dat je geniet van een totaal andere cultuur. Voordat je het weet zijn de 138 dagen om! Veel plezier daar en we lezen af en toe op je site.
Hartelijke groeten,
Bennie, Clarisse, Kim en Just Winterink -
02 Maart 2010 - 10:13
Jill:
Hee Faytje!
Tussen alle bedrijven door heb ik even je stuk kunnen lezen:)
Heb het erg druk met school deze week, daarom wel fijn om even een verhaaltje van je te lezen!
Begin nu wel een beetje jaloers te worden hoor! Sowieso op je verzameling aan super mooie foto's en ervaringen: NU AL!
En je moet nog even haha! Ik heb zo'n gevoel dat dat helemaal goed gaat komen^^
Dylan heeft zijn spreekbeurt gehaald met een beetje hulp van mij.. Nu moet ik daar aan geloven he..haha!
Vandaag blijf ik bij Marielle in Utrecht logeren, ze zit vanaf zondag op kamers! Dus dat is wel gezellig:)
Veel succes nog met alles en ga lekker door zo!
De temperatuur is beter dan hier in ieder geval!!
En er is een pakje met o.a. je lenzen op komst!
Wie weet wat je nog meer te wachten staat!
GENIET!
Kus & Liefs
Jill -
03 Maart 2010 - 15:49
Ida:
Lieve Fay,
Heb weer genoten van je verslag en mooie foto`s.
Zo te zien heb je al een aardig kleurtje het staat je goed in ieder geval.
Kijk al uit naar je volgende verhaal.
Pas goed op jezelf en tot gauw.
Gr.Ida -
03 Maart 2010 - 18:16
Dirk:
Hee Fay!
hoe gaat het daar in het verre afrika? je bent al aardig druk geweest lees ik in je verhalen..
ik heb even je foto's bekeken maare ziet er allemaal echt indrukwekkend uit! als ik die golven zie dan kom ik vrij snel tot de conclusie dat het alleen maar schaumkopfen zijn daar! haha
had jill trouwens al verteld dat we (eindelijk..) een vakantie geboekt hebben? 8 dagen rhodos eind augustus dus dat wordt genieten!
ik kijk alweer uit naar je volgende foto's;)
Dirk(teur) -
04 Maart 2010 - 16:17
Maike:
Heee Faytje!!
Wat een lekker lang verhaal weer zeg haha.. Maar ik lees dat alles helemaal goed met je gaat en dat je daar een onvergetelijke tijd hebt! Wat maak je ook veel mee zeg dan is hier alles maar saai ;)
Gaaf joh die struisvogel aan aap ;)
gelukkig dat mn kaart nog is aangekomen ik dacht dat gaat nooit meer goed komen met dat andere adres.. maar dat viel me dan wel weer mee van die afrikanen :)
Ga lekker verder genieten daar!
Ik lees je verhalen wel weer!
En over 136 dagen kan ik alles alweer aanhoren ;)
xxies!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
