As we blow our Fuvuzela

Heej lieve trouwe fans,

Hoe gaat het daar? Hier in Zuid-Afrika heb ik een lekker weekje gehad:). Ontzettend genoten van het mooie weer!!
Zoals jullie weten begon ik maandag met het geven van mijn presentaties. Ik was een beetje zenuwachtig, maar had het goed voorbereid, dus alles onder controle. Samen met Margot, Sanne en Ninke gingen we op weg om eerst nog even iemand van de creche op te pikken. Margot was een beetje in de bonen en bedacht zich op het laatste moment nog dat ze rechts af moest slaan. Ze sneed daarmee een politie auto af en tjah dat is niet zo handig in Afrika. Ninke gaf al aan Margot je moet stoppen die agent gebaarde met zijn hand. Margot had dat niet gezien en reed stug door. De politieauto bleef echter wel heel dicht achter ons rijden en kwam er op een gegeven moment naast en ja hoor we moesten stoppen. Margot de auto uit en die kreeg een flinke reprimande van de agent. Ze mocht uiteindelijk weer gaan en ze noteerde het nummerbord en zouden ons volgen. Een paar straten verderop kwamen we ze inderdaad weer tegen, maar vervolgens lieten ze ons met rust:P.. Door dit gedoe arriveerde we wel iets te laat, maar aangezien geen 1 Afrikaan op tijd komt waren we nog lang niet de laatste dus daar hadden we dan maar weer geluk mee;)!
De presentaties gingen stuk voor stuk erg goed. Ik moest ze alle drie achter elkaar en dus blijven staan en op een gegeven moment vond ik het nog leuk ook. Na de presentaties wel wat pittige vragen van de acedemic supervisors, maar gelukkig was mijn eigen supervisor er ook en gaf me dat een gerust gevoel. We kregen lovende woorden van onze stagebegeleiders en met een trots gevoel gingen we na een lange dag, weer terug naar huis. De volgende ochtend kregen we een mail met de volgende tekst van ons field coördinator Abe:
To the students in Grabouw, every intake bring that something specialto the TWK projects, special thanks for you for ensuring that the visionof taking projects to next level are taking roots. Community involvement, community needs, capacity building, transference of skills, sustainability to name a few was prevalent in all your projects. I was blown away by your personal growth and genuine concern for the projects to become more integrated with community support, involvement and ownership and I am confident that each one of you personally have left a big footprint in the hearts and minds of the stakeholders you haveengaged with while you were in South Africa.
En van onze Paddy over SKoon: thank you for all the hard work you put into this project and taking it to the next level ,where we all can say that this is going to be one of our biggest sustainable projects in the Grabouw area.You came a long way from where i met you at the airport (scared little faces)and where you are now.you have grown in stature and in self confidence and i hope you will take this with you when you leave this country.you made a huge difference in our community and in the lifes of our children and therefor we are grateful.
I hope that you will never forget this experience and i know you will be succesful in your careers.
Nou steek die maar in je zak, niet waar?? Zelf komt het besef nu ook pas binnen. Waar begonnen we ook alweer?, en waar staan we nu?! Ons harde werk en input is wel degelijk van belang geweest hier en dat is erg fijn om te merken:)
Dinsdag en woensdag waren gewoon stage dagen. We hadden een gesprek met de burgemeester en doordat we hem maar steeds blijven bestoken met vragen m.b.t. het dak is hij in actie gekomen. De creche blijkt via child welfare gewoon een rekening te hebben waar zeer waarschijnlijk minstens 3000 euro op staat. Hij is momenteel bezig om dit bevestigd te krijgen. Dat zou betekenen dat we het dak kunnen maken, en zo zie je maar weer de aanhouder wint!! We houden dan nog een deel van onze eigen fundraising over. In dezelfde township wordt een extra creche gebouwd. Deze is zo goed als af, op de inrichting na. Margot en ik hebben afgelopen week een lijst gekregen met daarop alles wat een creche nodig heeft. Van speelgoed, tot bedjes, tot tafels en stoelen. We hadden 87.000 rand ofwel ongeveer 8700 euro om te besteden, vanuit de gemeente. We hebben alles netjes uitgezocht en de burgemeester heeft de lijst door gefaxt en alles wat wij hebben aangestreept wordt nu gekocht;)! Haha wat een vertrouwen;)
Donderdagavond heb ik samen met wat andere studenten geholpen op de teambuildingsavond voor de zusters van Huize Silwejare, georganiseerd door Ninke. Er was een flinke opkomst en ze had vooraf de taken verdeeld. Een aantal zouden zorgen voor eten, een braai, wat andere voor drinken, iemand wist een motiverende spreker, en Ninke zou voor de activiteiten zorgen. De motiverende spreker begon de avond en de dames hingen aan zijn lippen. Toen hij afsloot met een cd aan te zetten: nummer simply the best van Tina Turner, gingen alle zusters los en werd er flink met die heupen geshaked! Aansluitend stonden wij allemaal bij een spel dat beroep deed op samen werken. Zo moesten ze bij mij allemaal een blinddoek op en kregen ze een touw en moesten ze door middel van communiceren een vierkant leggen. Alle groepen waren stuk voor stuk super fanatiek. De leukste teamnamen en jels werden bedacht en uiteindelijk waren: the sexy girls het winnende team. Vervolgens met zijn allen gebraaid en kwam er een einde aan een zeer geslaagde avond.
Ik heb woensdag op de creche enorm hard mijn hoofd gestoten tegen een scherpe punt van een tralie hek. Het was niet stuk, maar ik wist even niet meer wat voor en achter was. Vandaag is de hoofdpijn eindelijk over, maar ik heb vrijdag en gister dan ook rustig aan gedaan. Wat schoolwerk afgemaakt en vrijdag heel gezellig geskypt met Luuk en zelfs zijn ouders en vervolgens nog Josine. Later die avond nog gebeld met mijn eigen familie, dus dat was erg gezellig!
Vandaag naar Summerset-west geweest met het idee om wat informatie in te winnen voor de reis met Luuk, only two weeks left!!, helaas zat alles al dicht.. maargoed. Aansluitend bij de cubaan gegeten met Ninke, Sanne, Margot, Cheryl,Maike, Apple creek en wat Genadendallers. Dus vandaar mijn verslag vandaag een beetje later;)
Heel Afrika is in WK-stemming. Ik kan nu al geen fuvuzela meer horen. Laten we de song maar goed in ons hoofd knopen: Stand as one, does it matter where you from as we dance and sing together, no more black and white there's no need to fight as we blow our fuvuzela! Dan gebeurd er in ieder geval geen gekkigheid! Zaterdag start ook het WC-program voor de kids en zijn wij daar dus lekker druk mee.

Lieve allemaal, dit was mijn verslagje weer. Volgende week nog 1 en daarna komt Luuk op die zondag aan. Vervolgens ga ik een aantal weken op vakantie en kunnen jullie vast een beetje afkicken en iets vinden om niet in het zwarte gat te vallen op de zondagavond;)! Haha

Liefs en kus,
Fay